این فیلم برشی از زندگی شهید عبدالرسول زرین، تک تیرانداز لشکر امام حسین (ع) در دوران دفاع مقدس است که با شلیک ۳ هزار هدف موفق نظامی به عنوان بهترین تک تیرانداز جهان شناخته میشود و با شلیکهای موفقش، بارها سرنوشت بسیاری از عملیاتهای نظامی را یک تنه تغییر داده است. کریس کایل آمریکایی که سوژه فیلم «تک تیرانداز آمریکایی» بوده بنابر ادعای خودش ۲۵۵ شلیک موفق در جنگهای نظامی داشته است، اما تفاوت اساسی شهید زرین با دیگر تک تیراندازهای جهان این است که اگر میدید کسی در تیررس او قرار دارد اما زدنش کمکی به پیشرفت جنگ نمیکند، نمیزد چون انسانیت و حق طلبی در وجودش تبلور داشت. فیلم «تک تیرانداز» به کارگردانی علی غفاری و تهیهکنندگی ابراهیم اصغری روی پرده سینماها رفته است، درباره مسائل مرتبط با فیلم با تهیه کننده آن گفتوگو کردیم که میخوانید.
چه شد پس از پخش تلویزیونی این فیلم سینمایی در نوروز امسال، تصمیم به اکران سینمایی آن گرفتید؟
پس از جشنواره فیلم فجر سال گذشته و تا زمان پخش تلویزیونی، مهم ترین برنامه ما برای بهرهبرداری از فیلم، اکران سینمایی آن، بعد شبکه نمایش خانگی و سپس پخش تلویزیونی بود اما عید امسال با توجه به شرایط کرونایی و محدودیتهایی که وجود داشت در هماهنگی با مدیران صدا و سیما، فیلم را برای دو نوبت پخش به تلویزیون واگذار کردیم. این فیلم محصول بنیاد فرهنگی روایت فتح است و خودش را متعهد میداند در جهت خدمت به مردم هر کاری را انجام دهد، به همین دلیل چنین تصمیمی گرفته شد اما منوط به اینکه این فیلم در شرایط مناسب اکران سینمایی هم شود. همان زمان برنامه ریزی کردیم که این فیلم را با بهتر شدن شرایط کرونایی کشور در هفته دفاع مقدس اکران سینمایی کنیم. تصمیم اکران سینمایی، تصمیم جدیدی نیست، بلکه در زمان پخش تلویزیونی، چنین پیش شرطی را گذاشتیم. اینکه فیلمی قبل از اکران سینمایی از تلویزیون پخش شود، اتفاق نادری است، ولی با توجه به موضوع ویژه فیلم که درباره بهترین تک تیرانداز جنگهای معاصر جهان است و با توجه به ساختار و پروداکشن سنگین آن، بهتر بود روی پرده بزرگ نمایش داده شود؛ کسانی هم که فیلم را در ایام جشنواره فیلم فجر دیده بودند چنین اعتقادی داشتند تا مردم از اکران سینمایی این فیلم محروم نشوند. بهنظرم مخاطبانی که این فیلم را در تلویزیون دیده اند، اگر آن را دوباره روی پرده بزرگ سینما ببینند متوجه تفاوتهای فنی فیلم میشوند و حظّ کافی را میبرند.
پیش از این، مستند «گردان تک نفره» درباره شهید عبدالرسول زرین ساخته شده بود و هادی مقدم دوست، در بازنمایی صحنههای حضور شهید در جبهه، ایفای نقش داشت. هادی مقدم دوست در مقایسه با کامبیز دیرباز از نظر ظاهری شباهت بیشتری به شهید زرین دارد، در انتخاب بازیگر به او هم پیشنهاد دادید؟
هادی مقدم دوست در حوزه سینما بیشتر به عنوان نویسنده و کارگردان فعال است تا بازیگر. ما برای فیلم «تک تیرانداز» نیاز به یک بازیگر حرفهای داشتیم و بیشتر از شباهت ظاهری، توانایی بازیگر در نمایش چهره یک قهرمان ملی برایمان اهمیت داشت. انتخاب کامبیز دیرباز با نظر مشترک من و آقای غفاری انجام شد که از بازی او بسیار راضی بودیم و بازخوردهای خوبی هم گرفتیم. ضمن اینکه کامبیز دیرباز از نظر روحی و عاطفی هم به این شهید نزدیک بود و علاقه ویژه ای هم به شهید زرین پیدا کرده بود. با وجود اینکه در روزهای پایانی فیلمبرداری از ناحیه پا آسیب دید اما از خودش مایه گذاشت و با عصا سر صحنه میآمد تا نقشش را به خوبی ایفا کند.
نه فقط شما که بسیاری از سینماگران حوزه دفاع مقدس از همکاری نکردن نهادهای مختلف برای ساخت فیلمهای جنگی گله مند هستند، چرا گوش شنوایی برای رفع این مشکلات وجود ندارد؟
بسیاری از مدیران فرهنگی و نظامی کشور ما افتخارشان این است که در کنار فرماندهان شهید بودند ولی چرا زمانیکه به تولید محصولات نمایشی میرسد، توجه لازم را ندارند؟ من تهیه کنندگی چندین فیلم در حوزه دفاع مقدس را برعهده داشتم و با فرماندهان سپاه و مدیران ارشد این حوزه هم رایزنی داشتم، آنها دستورات لازم را میدهند ولی زمانیکه این دستورات برای اجرا به دست مدیران میانی و بدنه اجرایی میرسد به در بسته میخوریم؛ چون اهمیت موضوع را درک نمیکنند. گاهی هم درگیر کوته نظری و کج فهمی از اهمیت و تأثیر هنر میشویم.
شما این فیلم را سال گذشته با بودجه ۱۰میلیارد تومانی ساختید، اگر این فیلم با بودجه بیشتری ساخته میشد از نظر پروداکشن و شرایط فنی تفاوت پیدا میکرد؟
وقتی بودجه فیلمی تعیین میشود، فیلمنامه را در مرحله پیشتولید برای اجرا، طوری تطبیق میدهیم که با همان میزان بودجه، فیلم را بسازیم. هرچقدر بودجه و حمایتها بیشتر باشد، قطعاً فیلم از نظر کیفی، غنی تر خواهد بود. فیلمی که در دوماه فیلمبرداری میشود با فیلمی که در ۶ ماه فیلمبرداری میشود، از نظر کیفی تفاوت خواهد داشت. در حوزه تولید فیلمهای دفاع مقدس با محدودیتهای مالی و سینمایی مواجه هستیم. البته مدیران مؤسسه فرهنگی روایت فتح، پشت این کار بودند و از ما حمایت کردند. فیلمهای اینچنینی اگر بودجههای بهتر و پشتیبانیهای نظامی بهتری داشته باشند، از نظر کیفی غنی تر ساخته میشوند. تاکنون آنچه از سوی کارشناسان و منتقدان سینمایی درباره فیلم «تک تیرانداز» شنیدیم، این بوده که فیلم در حد خودش توانسته یک فیلم خوب و الگو در حوزه فیلمهای قهرمان محور باشد.
با فیلم «تک تیرانداز» قرار است که iranian Sniper را به جهان معرفی کنیم و این فیلم باید در سطح استانداردهای جهانی برای پخش باشد، برای پخش بین المللی آن هم فکری شده است؟
بله در حال رایزنی هستیم تا این فیلم را اکران جهانی کنیم و امیدواریم اتفاقات خوبی بیفتد.
آیا قابل رقابت با فیلمهای مشابهی که در جهان ساخته شده خواهد بود؟
قطعاً در حد سینمای ایران، فیلم مطلوب و تأثیرگذاری برای مخاطب جهانی خواهد بود. البته فیلمهای سینمایی ما نیز مانند دیگر محصولات ایرانی که در عرضه جهانی با مشکلاتی از سوی استکبار جهانی یعنی آمریکا و اسرائیل مواجهاند، روبهرو خواهند بود؛ چون اجازه نمیدهند که سلطه فرهنگی شان بر جهان به هم بخورد.
نظر شما